Sen ne güzel abimizdin. Bob Abi

"van dyck (dayk) kahverengisi" , "titanyum beyazı" , "prusya mavisi", "krimson kırmızısı"
"Mutlu küçük ağaçlar", "Mutlu bulutlar", "Bu ağaç çok yalnız"

Afro saçlı karizmatik bir abimizdi. Fastfood bir ressamdı. Trt'nin siyah beyaz olduğu dönemlerdi. Açardık abimizi pür dikkat izlerdik. Yarım saatte manavlarda , kasaplarda gördüğümüz yağlıboya manzara resimlerini bitirirdi.

Bob abim hakkında duygularım karışık. Ama ilginç ve absürd bir espri anlayışı vardı. Küçük mutlu şeyler cümlesini devamlı kullanırdı. Birde ağaç fetiştiydi. Bu ağaç burada çok yalnız hadi bir arkadaş koyalım yanına. Resmi çizerken ses efektleri vermektende geri kalmazdı. Bakın dağlarda rüzgar esiyor vuvvvvvvv. İzlendiği dönemlerde bir çok insan gaza gelip , tuval, boya seti vsvsvs alıp resime başlamıştır. Ama tabi kimse bu piskopat gibi 30 dakikada bu manzaraları çizemedi.



Resimi yaparken aniden kalın bir çizgi çizerdi. Bizde aha şimdi sıçtı, mahvetti güzelim tabloyu derdik. Ama o kalın çizgi güzel bir ağaç pardon mutlu bir ağaç olurdu. E haliyle karizmada tavan yapardı.

İlk defa burada açıklıyorum. Bedri Baykam saç stilini bu adamdan esinlendi. Bonus Card reklamları içinde şüphelerim var ama delilim yok.

Leonardo Vinci , Bob abimi tenhada kıstırsaydı "Resim sanatı bu kadar kolaymı layyyyynnnn" diye kesin kafayı gömerdi. Olsun yinede kitlelere resmi sevdirdi ve bize farklı bir bakış açısı sağladı. Ne güzel günlerdi, Sen ne güzel bir abimizdin Bob abi.

Bob Ross'un hayat hikayesini anlatmıyacağım internetten arayın bulun ama bu önemli şahsiyeti 1995 yılında lenf kanserinden kaybettik.